Halk Şiirinin Genel Özellikleri

1- İslamiyet'in kabulünden önceki dönemden büyük izler taşır.

2- Genellikle aşk, ayrılık, sevgiliye özlem, doğa güzelliği, toplumsal olaylar, ölüm, yiğitlik din ve tasavvuf konuları işlenmiştir. Şiirler işledikleri konulara göre çeşitli isimler alır.

3- Halkın anlayacağı konuşma dili kullanılmıştır.Ancak 17. yüzyıldan sonra özellikle tasavvuf şairleri tarafından Arapça ve Farsça sözcüklere de yer verilmiştir.

4- Nazım birimi dörtlüktür.

5- Hece ölçüsü, en çok da 7-8 ve 11 li kalıpları kullanılmıştır.

6- Genellikle yarım ve cinaslı kafiye kullanılmıştır.

7- Koşma, Türkü, mani, destan, semai gibi nazım şekilleri kullanışmıştır.

8- Divan Edebiyatı'ndaki gibi olmasa da söz sanatlarına ve kalıplaşmış söyleyişlerine yer verilmiştir. Örneğin boy selvi ile kaş yay ile kirpik ok ile diş inciye ile anlatılmıştır.

9- Halk Edebiyatı'nda anlatım samimi, canlı ve sadedir.

10- Şiirler belli bir ezgi genellikle saz eşliğinde söylenir.

11- Halk Edebiyatı'nda, sanatçıların şiirlerin toplandığı defterlere cönk veya mecmua adı verilir.